Rozdział VII
DOBRE OBYCZAJE 

72. ZASADY OGÓLNE 

A. Przestrzeganie przepisów

1. Ogólny obowiązek uczestników

- każde zawody należy rozgrywać w ścisłej zgodności z niniejszymi przepisami.

2. Liczenie wziętych lew

- gracz nie ma prawa świadomie akceptować zapisu za lewę, której jego strona nie wzięła, albo uznać zrzeczenia się lewy, której przeciwnicy nie mogli oddać.

3. Zrzekanie się kar

- uczestnicząc w zawodach gracz nie ma prawa z własnej inicjatywy odstępować od nałożenia kary za wykroczenie przeciwnika - nawet gdy nie czuje się poszkodowany (może jednak wystąpić do sędziego o uchylenie kary - patrz przepis 81C8).

4. Prawo strony nie wykraczającej do korzystnego wyboru

- jeżeli niniejsze przepisy przewidują dla strony nie wykraczającej jakiś wybór w następstwie nieprawidłowości popełnionej przez przeciwnika, to właściwym jest dokonanie wyboru najbardziej korzystnego.

5. Swoboda wyboru strony wykraczającej

- jeżeli strona wykraczająca poniosła już przewidzianą karę za nieumyślne naruszenie przepisu, to jest postępowaniem właściwym, gdy gracze tej strony zgłaszają zapowiedzi lub dokonują zagrań korzystnych dla swojej strony, z uwzględnieniem przepisu 16C2, nawet jeżeli wydaje się, że czerpią w ten sposób korzyści z własnego wykroczenia.

6. Odpowiedzialność za egzekwowanie przepisów

- odpowiedzialność za karanie nieprawidłowości i wyrównywanie strat spoczywa wyłącznie na osobie sędziego oraz na postanowieniach niniejszych przepisów, a nie na graczach.

B. Naruszenie przepisu

1. Wynik rozjemczy

- ilekroć sędzia uzna, że wykraczający w chwili popełniania nieprawidłowości mógł zdawać sobie sprawę, że ta nieprawidłowość może przynieść stratę stronie nie wykraczającej, musi nakazać kontynuowanie licytacji lub rozgrywki, orzekając później wynik rozjemczy, jeżeli uzna, że strona wykraczająca odniosła korzyść ze swojej nieprawidłowości.

2. Wykroczenie zamierzone

- gracz nie ma prawa naruszać obowiązującego przepisu w sposób zamierzony - nawet gdy przepis przewiduje określoną karę, a wykraczający jest gotów ją ponieść.

3. Wykroczenie nie zamierzone

- gracz nie ma obowiązku zwrócenia uwagi na nieumyślne naruszenie przepisu przez własną stronę (jednak w przypadku błędnego wyjaśnienia - patrz przypis do przepisu 75).

4. Ukrywanie wykroczenia

- gracz nie ma prawa podejmować prób zatajenia nieumyślnego wykroczenia własnej strony, np. przez popełnienie kolejnego fałszywego renonsu w tym samym kolorze, przez ukrywanie karty zagranej nieprzepisowo lub przez przedwczesne zmieszanie czy też schowanie własnych kart.

73. POROZUMIEWANIE SIĘ PARTNERÓW 

A. Dozwolone porozumiewanie się partnerów

1. Sposób porozumiewania się

- porozumiewanie się partnerów podczas licytacji i rozgrywki powinno odbywać się wyłącznie za pomocą zapowiedzi i zagrań samych przez się.

2. Poprawna forma zapowiedzi i zagrań

- zapowiedzi i zagrań należy dokonywać bez specjalnego nacisku, znaczących odruchów lub też modulacji głosu oraz bez nadmiernego wahania albo pośpiechu (jednak organizacja patronująca może nakazać obowiązkowe pauzy, np. przed pierwszą zapowiedzią każdego z graczy, po zasygnalizowaniu odzywki skaczącej, jak też przed każdym zagraniem w pierwszej lewie).

B. Niewłaściwe porozumiewanie się partnerów

1. Korzystanie z dodatkowych informacji

- partnerom nie wolno porozumiewać się za pomocą sposobu zgłoszenia zapowiedzi albo zagrania karty, dodatkowych komentarzy lub też gestów, a także faktów alertowania albo niealertowania zapowiedzi, zadawania albo nie zadawania pytań przeciwnikom oraz udzielonych albo nie udzielonych im wyjaśnień.

2. Niedopuszczalność sposobów umówionych

- najcięższym wykroczeniem przeciwko zasadom etycznym jest wymiana informacji między partnerami za pomocą umówionych sposobów porozumiewania się - innych niż dopuszczone niniejszymi przepisami; tacy gracze narażają się na dyscyplinarne wykluczenie.

C. Nielegalna informacja od partnera

- gracz, któremu partner udostępnił nielegalną informację - czy to swoim komentarzem, pytaniem lub wyjaśnieniem, gestem, znaczącym odruchem, specjalnym naciskiem, modulacją głosu, wahaniem albo pośpiechem - musi usilnie wystrzegać się wyciągania z tej informacji jakiejkolwiek korzyści dla własnej strony.

D. Zmiany tempa i sposobu działania

1. Zmiany niezamierzone

- jest pożądane, chociaż nie zawsze wymagane, aby gracze utrzymywali stałe tempo i sposób działania. Gracze powinni jednak zachować szczególną ostrożność w sytuacjach, w których zmiana tempa mogłaby przynieść korzyść ich stronie. W każdym innym przypadku nieumyślna zmiana tempa lub sposobu zgłoszenia zapowiedzi albo zagrania karty sama przez się nie stanowi naruszenia zasad etycznych; niemniej wnioski z takiej zmiany może wyciągać tylko przeciwnik i to na własne ryzyko.

2. Zmiany zamierzone

- gracz nie ma prawa usiłować wprowadzić przeciwnika w błąd komentarzem lub gestem, pośpiechem albo wahaniem (np. namysłem poprzedzającym dodanie singletona) czy też sposobem zgłoszenia zapowiedzi albo zagrania karty.

E. Możliwość zmylenia przeciwnika

- każdy gracz może próbować wprowadzić przeciwnika w błąd swoją zapowiedzią albo zagraniem (pod warunkiem, że takie zmylenie nie jest objęte zatajonym uzgodnieniem wzajemnym partnerów lub wynika z doświadczenia zdobytego w czasie wspólnej gry). Postępowaniem całkowicie właściwym jest zgłaszanie zapowiedzi i zagrywanie kart stale w tym samym tempie, aby zapobiec udostępnieniu przeciwnikom dodatkowych informacji.

F. Rekompensowanie naruszenia wskazań

- gdy wymienione w niniejszym przepisie naruszenie przez gracza dobrych obyczajów (patrz B-D powyżej) narazi nie wykraczającego przeciwnika na straty, wówczas:

1. Gracz korzysta z nielegalnej informacji

- gdy sędzia stwierdzi, że gracz wybrał spośród logicznych możliwości tę, która wyraźnie mogła zostać zasugerowana przez komentarz, zachowanie, tempo lub inne, o podobnym znaczeniu postępowanie partnera, musi orzec wynik rozjemczy (patrz przepis 16).

2. Gracz wprowadzony w błąd nieprzepisowym zmyleniem

- gdy sędzia uzna, że niewinny gracz wyciągnął błędny wniosek z wprowadzającego w błąd komentarza, zachowania, tempa lub też innego mylącego postępowania przeciwnika, który nie miał bezspornego brydżowego powodu do takiego działania i mógł zdawać sobie sprawę, że z takiego działania może odnieść korzyść (patrz: przepis 12C), wówczas musi orzec wynik rozjemczy.

74. WŁAŚCIWE ZACHOWANIE l ETYKIETA 

A. Właściwa postawa gracza

1. Uprzejmość

- gracz powinien zawsze i wobec wszystkich zachowywać uprzejmą postawę.

2. Grzeczność w słowach i w postępowaniu

-gracz powinien usilnie wystrzegać się wszelkich komentarzy lub zachowań, które mogłyby zdenerwować lub też wprowadzić w zakłopotanie innego gracza albo zepsuć przyjemność gry.

3. Przestrzeganie zasad prawidłowego postępowania

- każdy gracz powinien przestrzegać jednolitego, poprawnego sposobu zagrań i zgłaszania zapowiedzi.

B. Etykieta

- ze względów kurtuazyjnych gracz powinien unikać:

1. Nieokazywania dostatecznej uwagi przebiegowi gry.
2. Wygłaszania zbędnych komentarzy podczas licytacji i rozgrywki.
3. Odłączania karty od swojej ręki zanim przypadnie na niego kolejność zagrywania.
4. Zbędnego przedłużania rozgrywki (np. kontynuowania jej mimo zupełnej pewności wzięcia wszystkich pozostałych lew) w celu rozproszenia uwagi przeciwnika.
5. Przywoływania sędziego i zwracania się do niego w sposób niegrzeczny wobec niego lub wobec innych uczestników.

C. Naruszenia procedury

- za naruszenie procedury uznaje się:

1. Używanie różnych określeń - innych niż przepisowe - dla wyrażenia tej samej zapowiedzi.
2. Okazywanie zadowolenia albo niezadowolenia z jakiejś zapowiedzi lub zagrania.
3. Ujawnienia przewidywania lub zamiaru wzięcia albo oddania lewy zanim zagrano w niej wszystkie karty.
4. Wypowiadanie komentarza lub szczególne zachowanie się podczas licytacji albo rozgrywki - np. zmierzające do skierowania uwagi na ważny fakt czy też na liczbę lew brakujących do osiągnięcia sukcesu.
5. Patrzenie w sposób znaczący na innego gracza podczas licytacji albo rozgrywki czy też przyglądanie się jego ręce z zamiarem rozpoznania kart lub zauważenia miejsca, z którego wyjmuje kartę (niemniej nie jest postępowaniem niewłaściwym skorzystanie z informacji uzyskanej przez nieumyślne zobaczenie karty przeciwnika.
6. Okazywanie wyraźnego braku dalszego zainteresowania rozdaniem (np. przez złożenie kart).
7. Zmienianie tempa licytacji albo rozgrywki, w celu rozproszenia uwagi przeciwnika.
8. Opuszczanie miejsca przy stole - bez wyraźnej potrzeby - przed ogłoszeniem końca rundy.

75. UMOWA PARTNERÓW 

A. Szczególne uzgodnienia partnerów

- czy to ustalone wprost, czy przez domniemanie - muszą być w całości i bez ograniczeń dostępne dla obu przeciwników (patrz przepis 40). Informacje przekazywane partnerowi na podstawie takich uzgodnień muszą pochodzić z zapowiedzi, zagrań oraz z założeń bieżącego rozdania.

B. Odstępstwa od uzgodnień partnerów

- gracz może odstąpić od uzgodnienia, o którego stosowaniu uprzedził stronę przeciwną, dopóki jego partner nie zdaje sobie sprawy z tego odstępstwa (niemniej stale powtarzające się odstępstwa mogą - pośrednio - tworzyć nowe uzgodnienia, które muszą zostać ujawnione przeciwnikom). Żaden z graczy nie ma obowiązku informowania przeciwników, że odstąpił od ujawnionego przedtem uzgodnienia, a jeżeli przeciwnicy ponieśli wskutek tego straty - np. przez wyciągnięcie fałszywego wniosku z takiego odstępstwa - nie są uprawnieni do rekompensaty.

C. Odpowiedzi na pytania dotyczące uzgodnień partnerów

- wyjaśniając - w odpowiedzi na pytanie przeciwnika (patrz przepis 20) - znaczenie zapowiedzi albo zagrania partnera, gracz musi ujawnić wszystkie związane z tym działaniem informacje szczegółowe, wynikające z uzgodnień wzajemnych czy też z dotychczasowej praktyki gry z partnerem; nie musi jednak ujawniać wniosków opartych na własnej ogólnej brydżowej wiedzy i doświadczeniu.

D. Poprawienie błędów w wyjaśnieniu

- postępowanie w następstwie błędnego wyjaśnienia:

1. Wyjaśniający zauważa własny błąd

- gdy gracz - po udzieleniu wyjaśnienia - uświadomi sobie, że było ono błędne czy też niepełne, wówczas musi niezwłocznie przywołać sędziego (który zastosuje przepis 21 lub przepis 40C).

2. Błąd zauważony w wyjaśnieniu partnera

- gracz, którego partner udzielił przeciwnikowi błędnego wyjaśnienia, nie ma prawa poprawiać tego błędu przed końcowym pasem w licytacji, ani nie wolno mu wskazywać swoim zachowaniem, że w odnośnym wyjaśnianiu popełniony został jakiś błąd; obrońca nie ma prawa poprawiać błędu przed zakończeniem rozgrywki. Tym niemniej gracz musi, po przywołaniu sędziego, poinformować przeciwników, że jego zdaniem wyjaśnienie partnera było błędne, ale dopiero przy najbliższej przepisowej sposobności: przyszły rozgrywający i dziadek - zaraz po końcowym pasie licytacji, obrońcy - niezwłocznie po zakończeniu rozgrywki.

Dwa przykłady mogą ukazać obowiązki graczy (oraz sędziego) po błędnym wyjaśnieniu udzielonym przeciwnikom. W obu poniższych przykładach N otworzył 1 bez atu i S, mając słabą rękę z longerem karowym, zalicytował 2, jako sign off; N wyjaśnia jednak, w odpowiedzi na pytanie W, że odzywka S to silne, sztuczne pytanie o kolory starsze.

Przykład 1 - Błędne wyjaśnienie
Umowa partnerów przypisuje odzywce 2 znaczenie naturalnego, słabego sign off; tłumaczenie gracza N było błędne. Udzielenie błędnego wyjaśnienia jest naruszeniem przepisu, ponieważ wszelkie uzgodnienia partnerów powinny być przedstawione stronie przeciwnej w swojej prawdziwej postaci (gdy takie wykroczenie spowoduje szkodę stronie W-E, sędzia musi orzec wynik rozjemczy), jeśli później N uświadomi sobie własny błąd, musi natychmiast poinformować o tym sędziego. Gracz S nie ma prawa podjąć żadnej akcji w celu poprawienia błędnego wyjaśnienia partnera aż do zakończenia licytacji; po końcowym pasie, S, jeśli zostanie rozgrywającym lub dziadkiem, powinien przywołać sędziego i musi z własnej inicjatywy, dobrowolnie poprawić wyjaśnienie. Jeśli S stanie się obrońcą, przywołuje sędziego i poprawia wyjaśnienie po zakończeniu rozgrywki.

Przykład 2 - Błędna odzywka
Umowa partnerów przypisuje odzywce 2 znaczenie zgodne z udzielonym wyjaśnieniem: 2 jest silne i sztuczne, a S błędnie zalicytował. Nie ma tutaj naruszenia przepisu, ponieważ strona W-E otrzymała dokładne wyjaśnienie uzgodnień strony N-S; strona W-E nie może żądać dokładnego opisu rąk N-S. (Niezależnie od szkody sędzia musi utrzymać wynik; jeśli jednak sędzia nie dysponuje dowodem, że jest inaczej, powinien zakładać, iż ma do czynienia raczej z błędnym wyjaśnieniem niż z błędną odzywką.) Gracz S nie ma prawa poprawiać wyjaśnienia ani powiadamiać sędziego natychmiast; nie ma on też obowiązku, by zrobić to później. W obu przypadkach S słysząc wyjaśnienia N wie, że jego odzywka 2 została błędnie zinterpretowana. Znajomość tego faktu stanowi nielegalną informację (patrz przepis 16A) i musi uważać, aby nie opierać na niej żadnego późniejszego działania (gdy to nastąpi, sędzia musi orzec wynik rozjemczy). Np. jeżeli N zalicytuje 2BA, S uzyskuje nielegalną informację, że zapowiedź ta oznacza brak starszych czwórek, lecz jego obowiązkiem jest takie postępowanie, jak gdyby N dal silny inwit po słabej zapowiedzi, wskazując na maksimum otwarcia.

76. WIDZOWIE 

A. Zachowanie podczas licytacji i rozgrywki

1. Oglądanie tylko jednej ręki

- widz nie powinien oglądać ręki więcej niż jednego gracza, chyba że uzyska na to pozwolenie.

2. Reakcja widza

- w trakcie rozdania widz nie ma prawa okazywać jakiejkolwiek reakcji na przebieg licytacji lub rozgrywki.

3. Odruchy i komentarze

- podczas trwania rundy widz musi się powstrzymywać od wszelkiego rodzaju odruchów i komentarzy (włączając rozmowę z graczem).

4. Troska o graczy

- widz nie ma prawa w jakikolwiek sposób przeszkadzać

B. Udział widza w grze

- widz nie ma prawa zwrócić uwagi na żadną nieprawidłowość ani błąd, jak również wypowiadać się w kwestii dotyczącej faktu czy też przepisu, chyba że o taką wypowiedź zostanie poproszony przez sędziego.

Rozdział VI - ROZGRYWKA

Rozdział VIII - ZAPIS I OBLICZANIE WYNIKÓW